Przeszczęśliwa Instamatka

Akcja-reakcja. Najpierw były miliardy zdjęć uśmiechniętych bobasów na Facebooku i Instagramie, celebrytki wracające do formy miesiąc po porodzie i brak zrozumienia dla cudzych problemów wychowawczych. Potem oddano głos przemęczonym, sfrustrowanym Matkom Polkom, które próbując sprostać wyśrubowanym wymaganiom żałują wręcz decyzji o dziecku. W efekcie otrzymujemy czarno-biały obraz macierzyństwa, w którym nie wiadomo, jak odsiać ziarno od plew. Dziś zrekonstruuję stanowisko tzw. Instamatek.

Rozstępów nie pokaże. Do formy po porodzie wraca w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Instamatka nie należy do tych kobiet, które do dawnej wagi nie wrócą przez najbliższe 10 lat albo nigdy. Pod tę kategorię podpadają też celebrytki, które po 3 miesiącach wracają do pracy. Zatrudniają tabuny opiekunek, żeby wszystko pięknie ogarnąć, ale nie przyznają się do tego.

Na zdjęciach z Instagrama łóżko jest czyste, a zabawki nie są rozrzucone na dywanie. Przez lśniące okna wpada słońce, więc widać nowocześnie urządzoną kuchnię. Ze zrobieniem zdjęcia trzeba się spieszyć, za 5 minut maluch zadba o rzeczywisty wygląd pokoju. Dlatego też tipsy fotografuje się jeszcze u kosmetyczki.

Dziecko, przynajmniej na starcie, jest wdzięcznym tematem fotografii. Gdy słodko śpi, śmieje się, bawi, raczkuje lub już chodzi. Potrafi być idealnym obiektem wychowawczym, zwłaszcza gdy przytula się do mamy, rysuje dla niej obrazek i mówi coś śmiesznego. Także wtedy, gdy je wszystko bez problemu, nie zadaje miliona pytań i samo sobie organizuje czas. Nie awanturuje się w miejscach publicznych i nie przynosi złych stopni ze szkoły.

A co z problemami? Bagatelizować. Lub ignorować, przecież kiedyś się skończą. Nie przyznawać się do nich, bo wtedy ich nie ma. A skoro się nie ma kłopotów, nie ma co szukać rozwiązań. Jeżeli znajoma ma problemy z dzieckiem, do Instamatka jej nie rozumie. Niemowlę płacze 8 godzin dziennie bez przerwy? Idealna mama nie ma takiego problemu, więc odpowie „Poczekaj, jak zacznie biegać, wtedy będzie gorzej!”. Nie ma jak to konstruktywna rada pełna empatii. W ogóle kontakty towarzyskie nie są Instamatce do niczego potrzebne, bo przecież jedynym sensem jej życia jest dziecko. Koleżanka chce po roku wrócić do pracy, bo brakuje jej kontaktów z dorosłymi? Co za wyrodna matka, ona nie powinna w ogóle mieć dziecka!

Jak można obronić Instamatki? Gdyby odjąć wszelkie szyderstwa na temat nierealności przedstawianej przez nie wizji macierzyństwa, to można je uznać po prostu za szczęśliwe mamy. Za rodzicielki, które nie przywiązują wielkiej wagi do swoich problemów lub rozwiązują je po cichu zamiast narzekać. Problemem natomiast jest fałszowanie rzeczywistości dla tych, którzy dzieci jeszcze nie mają. A także brak zrozumienia dla tych matek, u których wychowanie potomstwa nie wygląda równie kolorowo. O nielukrowanym obrazie macierzyństwa tekst będzie za tydzień.

Co sądzisz o takim sposobie przedstawiania macierzyństwa? Jakie ma dobre i złe strony?