Gender

Tytułowa doktryna rzekomo stanowi, że każdy może sobie wybrać płeć, a mężczyźni nosić sukienki. Działa destrukcyjnie na tradycyjny model rodziny, który przecież powszechnie obowiązuje. I jeszcze taką propagandę uprawia się w przedszkolach, toż to zgroza!

Tymczasem ideologia gender nie istnieje. Samo słowo oznacza płeć społeczną, czyli męskość lub kobiecość. Pojęcie odnosi się ról społecznych np. tradycyjnie mąż utrzymuje rodzinę, a żona zajmuje się domem i wychowywaniem dzieci. Nieświadomie stosujemy ten termin na co dzień, uznając mężczyznę za zniewieściałego, a kobietę za babochłopa. Nurtem filozofii, który posługuje się pojęciem gender, jest feminizm. W tym momencie ideologia przestaje być tajemnicza: wiemy przecież, że feministki nie dążą do zmiany płci biologicznej, ale do równouprawnienia, zmiany prawa i mentalności opartej na stereotypach.
 
Postulaty dotyczące zmian prawnych w większości zostały osiągnięte. 95 lat temu Polki uzyskały prawa wyborcze, co np. Francuzkom udało się 25 lat później. Teraz posłanki występują przeciwko ideologii, która dała im miejsce w Sejmie, tworząc parlamentarny zespół "Stop ideologii gender". Tymczasem dla uniknięcia hipokryzji powinny rodzić dzieci, gotować, sprzątać, "a nie politykę robić". Już nie wspominając o tym, że wypada poznać nurt, który się krytykuje.

Przeciwnicy gender, grzmiący o rozpadzie tradycyjnej rodziny, najwyraźniej nie zauważyli, że zmiany obyczajowe już się dokonały. Dziewczynki są objęte obowiązkiem szkolnym, dorosłe kobiety dominują na uczelniach, pracują. Znam osobiście kilku ojców, którzy nie mieli oporów przed wzięciem urlopu ojcowskiego. Mężczyźni coraz częściej pomagają w domu, bo osobniki niezaradne życiowo nie są cenione na rynku matrymonialnym. Dziś, jeżeli żona zajmuje się domem i dziećmi, to często wynika z faktu, że nie ma dla niej pracy. I to jest jeden z obszarów działań feministek: walka z dyskryminacją w pracy, równe zarobki i łatwiejsze powroty do pracy po urlopie macierzyńskim.

Skąd wzięła się awantura? Jeśli wierzyć "Gazecie Wyborczej" jedno z dzieci w przedszkolu źle zrozumiało nauczycielkę. Następnie rozpętała się wojna: biskupi napisali list, prawicowi politycy się oburzyli i nawet zaczęto mówić o przyznawaniu certyfikatów dla szkół wolnych od gender. Trudno natomiast znaleźć dłuższy, kompleksowy opis zajęć prowadzonych w przedszkolach, tylko wzmianki o przebieraniu maskotek oraz o opowiadaniu o modzie i fryzurach dla kobiet i mężczyzn w różnych kulturach. Trudno więc debatować o lekcjach, ale można porozmawiać o ideologii. Dyskusja toczy się bowiem wokół wizji rodziny i społeczeństwa. Czy w przedszkolach i szkołach obowiązywać powinna tylko jedna z nich? W demokratycznym państwie świeckim - zdecydowanie nie. Skoro dzieci poznają stanowisko Kościoła, to powinny poznać też inny światopogląd. Chcemy wycofać zajęcia o równouprawnieniu? Potraktujmy tak samo lekcje religii.